Odkrycia, jakich Edie Kiglatuk dokonała na Alasce podczas wyścigu psich zaprzęgów Iditarod, doprowadziły do zdemaskowania potężnej, sięgającej do najwyższych sfer afery. Debiutancka powieść M.J. McGrath Białe piekło zdobyła uznanie czytelników i przychylność krytyki, która porównywała ją do bestsellerowych skandynawskich trillerów, takich jak Smila w labiryntach śniegu Petera Hoega czy serii powieści kryminalnych Henninga Mankella o Kurcie Wallanderze. W kolejnej powieści M.J. McGrath, Edie Kiglatuk, główna bohaterka, pół Inuitka, pół biała, podejmuje się wspomóc swojego byłego męża Sammy`ego w jego zmaganiach podczas słynnego na cały świat alaskańskiego wyścigu psich zaprzęgów Iditarod. Jednakże wyścig schodzi na dalszy plan, gdy na ziemi należącej do starowierców, wygnanego z Rosji odłamu Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, Edie natyka się na pokryte tajemniczymi rytualnymi znakami zwłoki niemowlęcia.
W tym samym czasie na Alasce trwa kampania wyborcza na stanowisko gubernatora. Głównym kandydatem jest Chuck Hillingberg, obecny burmistrz Anchorage. Pragnie on za wszelką cenę utrzymać odkrycie Edie z dala od łamów prasy. Gdy Sammy ze swoim zaprzęgiem przemierza zamarznięte pustkowia, Edie rozpoczyna własne śledztwo, które wprowadza ją w mroczny świat skorumpowanych polityków, nietolerancji religijnej, chciwości i przemytu nieletnich dziewcząt, które zmusza się do prostytucji. Gdy jednak Edie zaczyna odkrywać prawdę, okazuje się, że jej samej grozi odkrycie bolesnego sekretu z przeszłości.

Alaska, 1974.
Nieobliczalna. Bezlitosna. Dzika.
Dla rodziny w kryzysie jest to ostateczny test na przetrwanie.
Ernt Allbright, były jeniec w Wietnamie, wraca do domu po wojnie całkowicie odmieniony. Kiedy traci kolejną pracę, podejmuje impulsywną decyzję: przeniesie się całą rodziną na północ, na Alaskę, gdzie żyje się bez prądu i wody.
Trzynastoletnia Leni, uwikłana w burzliwy związek rodziców, ma nadzieję, że w nowym miejscu czeka na nich wszystkich lepsza przyszłość. Jej matka, Cora, zrobi wszystko dla mężczyzny, którego kocha, nawet jeśli oznacza to podróż w nieznane.
Na początku Alaska wydaje się być odpowiedzią na ich modlitwy. W dzikim, odległym zakątku kraju dobrze się czują wśród niezależnej społeczności silnych mężczyzn i kobiet.
Ale z nadejściem zimy i ciemnościami obejmującymi Alaskę, stan psychiczny Ernta się pogarsza. Wkrótce niebezpieczeństwa na zewnątrz bledną w porównaniu z innymi zagrożeniami.
W ich małej chacie, pokrytej śniegiem, przez osiemnaście godzin nocy, Leni i Cora poznają straszliwą prawdę: są sami. Na zewnątrz nie ma nikogo, kto by mógł ich uratować.